About Vietnam (in greek)

Μεσα στο 2005 επισκεφτηκα το Βιετναμ.

Οι Βιετναμεζοι δεν εχουν μνημες απο τον πολεμο. Οι μισοι απο αυτους γιατι γεννηθηκαν μετα το 1975 (1970: 40 εκ. και 2004: 82 εκ.) και οι αλλοι μισοι γιατι δεν θελουν να εχουν...

Λιγοι μπορουν να βαλουν σε σωστη χρονολογικη σειρα τον πολεμο του Βιετναμ, τους παγκοσμιους πολεμους και την αρχαια Ρωμη. Κι αυτο γιατι δεν διδασκονται ιστορια, οπως δεν διδασκονται γεωγραφια (1 στους 10 μπορουσαν να τοποθετησουν την Ελλαδα περιπου στο χαρτη), δεν μαθαινουν ξενες γλωσσες και δεν ενημερωνονται για τη διεθνη πολιτικη.

Επισης δεν ξερουν οτι κατα τη διαρκεια του πολεμου, Αμερικανικα αεροπλανα "εσπειραν" 15 εκ. τονους βομβες πανω απο τη χωρα τους, που εκτος απο τους θανατους που προκαλεσαν, κατεστρεψαν τεραστιες εκτασεις υπεροχων τροπικων δασων και αγροτικων εκτασεων και προκαλεσαν χρονια προβληματα υγειας σε εκατομμυρια αγροτικου πληθυσμου.

Οι Βιετναμεζοι λατρευουν τον εθνικο τους ηρωα και απελευθερωτη Ho Chi Minh. Οι φωτογραφιες του κοσμουν καθε τοιχο σπιτιου και καφενειου, Ωστοσο λιγοι ξερουν ποτε εζησε και πεθανε και ελαχιστοι μπορουν να σου πουν για το ρολο του στον απελευθερωτικο αγωνα και τη διεθνη σκηνη.


Οι Βιετναμεζοι δεν ξερουν ποσα εκατομμυρια συμπατριωτων τους σκοτωθηκαν κατα τη διαρκεια του πολεμου . Δεν θελουν να ξερουν. Θερωρουν τον πολεμο μακρυνο παρελθον και δηλωνουν με υπερηφανια "μας αρεσουν οι Αμερικανοι".

Πραγματι οι Αμερικανοι αποτελουν τα δυο τριτα των τουριστων στη χωρα αυτη. Πανε μηπως να δουν με υπερηφανια τη χωρα που πολεμησαν οι προγονοι τους? Η να δουν απο κοντα τη χωρα αυτη που τοσες φορες εχουν δει σε ταινια του Hollywood?

Το πολιτευμα στο Βιετναμ ειναι ο σοσιαλισμος. Ειναι πολυ ενδιαφερουσα η εφαρμογη του σοσιαλισμου στη χωρα αυτη οπου δεν υπαρχει δωρεαν εκπαιδευση και ιατρικη ασφαλιση ενω δικαιωμα σε συνταξη εχουν μονο οσοι εχουν δουλεψει για το κρατος τουλαχιστον 30 χρονια.

Και το πιο παραδοξο? Τη χρονια που περασε, οι ΗΠΑ ηταν η χωρα που ειχε τις περισσοτερες εμπορικες συναλλαγες με το Βιετναμ. Ουτε η Κινα, ουτε η Ρωσια, οι ΗΠΑ ακολουθουμενες απο την Ιαπωνια. Αποτελεσμα ολων αυτων των ξενων επενδυσεων ειναι να ταξιδευεις στην (κατα τ' αλλα πανεμορφη) επαρχια και καθε λιγα μετρα να συναντας ταμπελες Canon, Coka Cola, Nike, Samsung, Nokia. Τα γνωστα sweatshops, οπου εργατες δουλευουν 12 ωρες την ημερα σε αθλιες συνθηκες για 2-3 $. Κατα τ' αλλα σοσιαλισμος...


Οσο για το περιβαλλον, οι βιετναμεζικες πολεις ηταν μεχρι πριν απο λιγα χρονια ο παραδεισος των ποδηλατιστων. Ωστοσο τα τελευταια χρονια, μαζι με τις ξενες επενδυσεις, τους Αμερικανους επιχειρηματιες και τους Γιαπωνεζους μηχανικους, εφτασαν στο Βιετναμ και τα μεταχειρισμενα μηχανακια (εκτοπιζοντας σε μεγαλο βαθμο τα ποδηλατα). Αυτα τα μικρα, θορυβωδη δικυκλα που αφηνουν πισω τους συννεφο απο επικινδυνα αερια, κυκλοφορουν κατα εκατομμυρια (χωρις υπερβολη) σε πολεις και χωρια δημιουργωντας μια αποπνικτικη ατμοσφαιρα και κανωντας το περπατημα μια πολυ επικινδυνη δραστηριοτητα.

Οι καλλιεργειες ρυζιου μολυνωνται καθημερινα απο τα αποβλητα των εργοστασιων που ξεφυτρωνουν καθε μερα διπλα στα χωρια (εμ, να χασουμε τις επενδυσεις?). Tα ποταμια γεμιζουν με πετρελαια που αφειδως πετουν οι πλοιοκτητες στο νερο (δεν τους εχει πει κανεις την καταστροφη που προκαλουν) και οι πολεις φορτωνονται καθημερινα με ολο και περισσοτερα σκουπιδια.


Κατα τ' αλλα το Βιετναμ ειναι απο τις πιο συναρπαστικες χωρες που μπορει να επισκεφτει κανεις: ενα πολιτικο και κοινωνικο φαινομενο, με μια πολυ πλουσια συγχρονη ιστορια, ατελειωτη φυσικη ομορφια και ακομα (ευτυχως) μικρα νουμερα τουριστων.

Προτεινομενο βιβλιο για το ταξιδι: "Saigon", Anthnony Grey